SABİTLİYİN VƏ DİNC YAŞAYIŞIN TƏMİNATI MİLLİ TƏHLÜKƏSİZLİYƏ ZƏMİN YARADAN ƏSAS AMİLDİR
Bu, şübhəsiz belədir.Ancaq buna nail olmaq üçün hansı vacib prinsiplər öyrənilməli, cəmiyyətdə tətbiq edilməlidir?! Əgər kimsə düşünürsə ki, polis dəyənəyi buna kifayət edər, o, kökündən səhv düşünmüş olar. Ölkə daxilində milli təhlükə yaradan amillərin kökünü kəsmək üçün ilk növbədə insanların maariflənməsinə, onların sağlam həyat tərzinə alışdırılmasına nail olmaq vacibdur.Bunun üçünsə Azərbaycan Konstitusiyasında insanların sağlam ruhlu, sağlam əqidəli vətəndaş kimi böyüməsini və vətənə canla-başla xidmət etməsini təmin edən bütün müddəalar dərindən təhlil olunmalı və tətbiq edilməlidir. İlk baxışda anadan olan kimi Azərbaycan vətəndaşı kimi fəxri adı daşıyan hər bir soydaşımız erkən yaşlarından təlim-tərbiyə müəssisələrinə cəlb olunurlar.Bu müəssisələrin hüquq və vəzifələrini dərindən təhlil edərək onların qarşısında ən mühüm tapşırığı ümummilli Lider Heydər Əliyev qoydu. 1998-ci ildə Təhsil Qanununu təsdiq edərkən o, təhsil ocaqlarının qarşısında duran əsas hədəfi açıqlayaraq demişdi ki, “…sizin vəzifəniz təkcə şagirdlərə bilik verməklə bitmir, sizin əsas vəzifəniz cəmiyyət üçün sağlam ruhlu, vətənini, torpağını canından əziz sanmağa qadir olan vətəndaşlar yetişdirməkdir.” Ulu Öndərin müəllim və tərbiyəçi kollektivləri qarşısında qoyduğu bu tələb sanrakı illərdə cəmiyyətdə yarana biləcək xaotik mühitdən sığortalanmaq üçün ən vacib amil idi. Uşaq baxçalarında,orta məktəblərdə , texniki peşə və orta ixtisas təhsili müəssisələrində , eləcə də ali təhsil ocaqlarında tərbiyə olunan, təhsil alan,müxtəlif yaş kateqoriyasına mənsub olan uşaq, yeniyetmə və gənclərin sayı az rəqəm əmsalına bərabər deyil. Və bu yaş qruplarına bölünən vətəndaşlarımızın təlim- tərbiyəsi, təhsili ilə də kifayət qədər tərbiyəçi, müəllim və pedaqoq məşğul olur. Heydər Əliyevin ” Təhsil millətin gələcəyidir” kimi tarixi fikri məhz təhsilin gələcəyimizin təminatçıları olacaq yetişməkdə olan nəslin sağlam ruhda böyüməsi üçün əsas zəmin olacağını müdrikcəsinə təsdiqlədi.
Bu cür ürəkaçan gerçəklikləri sadalayarkən insanın qeyri-ixtiyari ürəyi də açılır.İlk baxışda adama elə gəlir ki. bütün işlər öz ahəngi ilə, qanunauyğun şəkildə gedir və cəmiyyətimizin inkişafını ləngidə biləcək heç bir stereotip mövcud deyil. Ancaq bu, gerçəklidə belədirmi? Əlbəttə, tarixin Heydər Əliyev dönəmi və ondan sonrakı illər üçün bu gün söylənilənlər haqdır və gerçəkdir, ancaq geriyə dönüb ağır tale qismətimiz olan illərə ekskurs edəriksə söykənilənlərin tam əksini görməmək mümkün deyil.Fikrimizi konkretləşdirmək üçün tarixin özünü şahid qismində sorğu-sual edək. Müstəqillik qazanılıqdan sonra Azərbaycanın başına gətirilən müsibətlər barədə çox da uzaq olmayan 90-cı illər yaddaşımızda vərəqlənir. AXCP- Musavat cütlüyü tarixi müstəqilliyə qovuşduğuna sevinən Azərbaycan xalqını bir kökə saldı ki, zavallı xalq bu baldan şirin, müqəddəs hissləri çax yaşaya bilmədi. Ermənistanla müharibə şəraitində olan ölkəmizin başına hansı müsibətləri gətirilmədi. Səriştəsiz dövlət rəhbərlərinə və oların yelbeyin vassallarına tabe olmayan könüllü ordu birləşmələrinin komandirləri olan Surət Hüseynovun, Əlkram Hümbətovun, Rövşən Cavadıvun və başqalarının xalqa, dövlətə xəyanətlərinin qurbanlarına çevrildilər gənclərimiz. Dövlətimizin, torpaqlarımızın az qala əldən getdiyi, milli varlığımızın təhlükə altında olduğu bir zamanda hakimiyyət davasına qalxan bu vətən xainləri nin hərbi hakimiyyət çevrilişi iddialarını icra edən gənclərimiz kimlər idilər?Əlbəttə, öpzümüzkülər , öz qardaşlarımız idilər.Onların da son aqibətlərinin şahidi oldu Azərbaycan xalqı.Sağlam ruhlu igid Azərbaycan oğullarının qarşısında haqsızlar heç vaxt tab gətirə bilməzdilər və tab gətirə bilmədilər də.Vətən yolunda şəhid olan qardaşlarımızdan fərqli olaraq nə qədər gəncimiz hərbi çevrilişin iştirakçısı kimi analarını, bacı-qardaşlarını, övladlarını gözüyaşlı qoydu.Heydər Əliyevin Azərbaycan xalqının təkidli tələbi ilə ikinci dəfə 1993-cü ilin iyun ayında hakimiyyətə qayıdışı, artıq ölməkdə olan bütün ümidlərə təzədən can verdi, insanlar ruhən həyata qayıtdılar. Bu, əsil xilaskarlıq missiyası idi.1994-95-ci illərin mart- fevral hadisələri zamanı xalq üçün ən təhlükəli sayılan hərbi çevrilişin qarşısını qəhrəmancasına alan Heydər Əliyev Yeni Azərbaycanın qurucusu, yaradıcısı oldu.
Təlim-tərbiyə prosesinin vacibliyinə ciddi önəm verən Heydər Əliyev gənclərimizin pis vərdişlərdən, pis əməllərdən çəkilməsinin yeganə yolunu erkən yaşlarından təlim-tərbiyə ocaqlarında onların vətən üçün layiqli vətəndaşlar kimi yetişdirilməsinə nail olmaqda görür. Şübhəsiz ölkədə sabitliyə zəmanət verən qüvvə var və bu missiyanı mənim də təmsil olunduğum Azərbaycan polisi həyata keçirir. Ancaq nə yaxşı olar ki, polisin müdaxiləsinə ehtiyac duyulmaya,erkən yaşlarından təhsil ocaqlarımız uşaq,yeniyetmə və gənclərimizi yüksək əxlaqi keyfiyyətlərə sahib olan layiqli vətəndaşlar kimi yetişdirib cəmiyyətə ekskurs edə. Onda ölkədə qanun pozuntusu halları da baş verməz, sabitlik, dinc yaşayış kimi vacib amillər milli təhlükəsizliyimizə zəmin yaradar.
ASLAN MİRZƏZADƏ,
SƏBAİL RAYON POLİS İDARƏSİNİN ƏMƏKDAŞI
